پیشگیری از متاستاز تومور با به خواب بردن سلول های سرطانی!
به گزارش سرگرمی تفریحی، پژوهشگران آمریکایی در آنالیز نو خود دریافته اند که شاید به خواب بردن سلول های سرطانی با یاری یک دارو بتواند به پیشگیری از بازگشت بیماری و متاستاز تومور یاری کند.
به گزارش خبرنگاران و به نقل از نیوزبریک، یک روش درمانی تازه با وادار کردن سلول های سرطانی به حالت خفته که در آن قادر به تکثیر نیستند، از رشد تومورهای قابل متاستاز در موش ها جلوگیری می نماید. این پژوهش می تواند به ارائه درمان های تازهی بیانجامد که از بازگشت یا توسعه انواع گوناگون سرطان، از جمله سرطان پستان و کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن(HNSCC) جلوگیری می نمایند.
بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان، اغلب سال ها یا دهه ها پس از درمان ابتدایی، بازگشت بیماری را تجربه می نمایند و تومورهای تازهی در بدن آنها شکل می گیرند که دوباره در همان مکان رشد می یابند یا به سایر قسمت های بدن می رسند. این تومورهای ثانویه، اغلب نسبت به درمان مقاوم هستند و به وسیله سلول های توموری فراوری می شوند که پیش از فعالیت و تکثیر مجدد ممکن است برای دوره های طولانی خاموش بماند. بنابراین، اگر پژوهشگران بتوانند راهی را برای نگه داشتن سلول های سرطانی به جای مانده در حالت خفته پیدا نمایند، ممکن است از بازگشت بیماری جلوگیری گردد.
ماریا سولداد سوسا(Maria Soledad Sosa)، پژوهشگر مدرسه پزشکی آیکان در مانت ساینای(ISMMS) و خولیو آگویر گیسو(Julio Aguirre Ghiso)، پژوهشگر کالج پزشکی آلبرت اینشتین(Albert Einstein College of Medicine)، در پژوهش پیشین خود دریافتند که توانایی سلول های سرطانی برای خاموش ماندن، به وسیله پروتئینی موسوم به NR2F1 کنترل می گردد. این پروتئین گیرنده می تواند وارد هسته سلول گردد و ژن های بسیاری را روشن یا خاموش کند تا برنامه ای فعال گردد که از تکثیر سلول های سرطانی جلوگیری می نماید. سطح NR2F1 معمولا در تومورهای ابتدایی کم است اما در سلول های سرطانی غیرفعال، افزایش می یابد. هنگامی که سلول های سرطانی دوباره تکثیر را شروع می نمایند و تومورهای عودنماینده یا متاستاتیک را تشکیل می دهند، سطح پروتئین NR2F1 یک بار دیگر کاهش می یابد.
آگویر گیسو گفت: ما فکر کردیم که شاید فعال کردن NR2F1 با استفاده از یک مولکول کوچک، یک راهبرد بالینی مجذوب کننده برای القای خواب به سلول های سرطانی و جلوگیری از بازگشت و متاستاز بیماری باشد.
این گروه پژوهشی، از یک روش رایانه ای برای شناسایی دارویی موسوم به C26 استفاده کردند که NR2F1 را فعال می نماید. آنها دریافتند که درمان سلول های کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن با C26، به افزایش سطح NR2F1 و توقف تکثیر سلولی منجر می گردد.
سپس پژوهشگران به آنالیز این موضوع پرداختند که آیا C26، از متاستاز در موش ها جلوگیری می نماید یا خیر.
حیواناتی که سلول های کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن به دست آمده از بیمار به آنها تزریق می گردد، معمولا تومورهای ابتدایی بزرگی را تشکیل می دهند که پس از برداشتن تومور اصلی، به ریه ها توسعه می یابند. درمان موش ها با C26 در این آزمایش، مقدار تومورهای ابتدایی را کاهش داد و پس از جراحی، دوزهای بیشتر C26 توانست رشد تومورهای متاستاتیک را به طور کامل متوقف کند. ریه موش ها پس از درمان، تنها چند سلول سرطانی غیرفعال را در بر داشت که حتی پس از قطع کردن درمان نیز قادر به تکثیر نبودند.
پژوهشگران دریافتند که C26 با فعال کردن NR2F1، سلول های سرطانی را به حالت خواب بلندمدت فرو می برد که با الگوی منحصر به فرد فعالیت ژن معین می گردد. بازگشت بیماری در بیماران مبتلا به سرطان که تومورهای آنها الگوی مشابهی از فعالیت ژن را نشان می دهند، دیده نمی گردد و این نشان می دهد که القای برنامه خواب با C26 می تواند در انسان نیز موثر باشد.
سوسا گفت: داروهایی که NR2F1 را فعال می نمایند، ممکن است به ویژه برای درمان سرطان پستان مفید باشند. شاید فعال کردن NR2F1 بتواند بیداری مجدد سلول های سرطانی خفته را سرکوب کند. از آنجا که درمان C26، سطح NR2F1 را افزایش می دهد، این روش ممکن است برای درمان سرطان های دیگر نیز مفید باشد.
آگویر گیسو گفت: پژوهش ما به طور کلی، راهبردی مبتنی بر یک مکانیسم منطقی را برای بهره برداری از خواب فعال شده با NR2F1 به عنوان یک گزینه درمانی برای جلوگیری از متاستاز نشان می دهد.
این پژوهش، در Journal of Experimental Medicine به چاپ رسید.
منبع: خبرگزاری ایسنا