نجات محوطه باستانی وستمین از تخریب - سرگرمی تفریحی

در حالی که پیش بینی می گردد در محوطه وستمین کیاسر 250 گوردخمه وجود دارد، کاوش ها به فصل سوم رسید. وستمین منطقه ای باستانی است که در دوره اشکانیان اهمیت جغرافیایی و سیاسی داشته است. وستمین در حال حاضر در شهر کیاسر شهرستان ساری استان مازندران قرار گرفته است و نخستین فصل کاوش آن در سال 94 و هم زمان با ثبت این محوطه باستانی در فهرست آثار ملی کشور شروع شده است.

در جریان خط انتقال گاز به استان های شمالی، از قوشه سمنان تا نیروگاه نکا، این محوطه باستانی شناسایی شده و آنالیز های اولیه که نشان داد یافته های فرهنگی این محوطه به دوران اشکانیان (250 پیش از میلاد تا 224 میلادی) تعلق دارد. مطالعات در این منطقه از سال 88 شروع شده و در سال 94 مجوز رسمی برای کاوش نجات بخشی، از طرف پژوهشکده باستان شناسی صادر شده است.

به گفته سیف الله فرزانه، مدیر کل میراث فرهنگی مازندران، فصل سوم کاوش وستمین با هدف اتمام معین عرصه و حریم مذکور و آماده سازی بستر ایجاد سایت موزه به مدت 45 روز ادامه دارد. او در ادامه گفت:

با ورود هئیت ایتالیایی به عنوان مشاور تهیه طرح سایت موزه، پیگیری برای تبدیل این محوطه باستانی منحصربه فرد به عنوان یکی از سایت های موزه های شاخص کشور به طور جدی ادامه دارد.

در حفاری های گذشته در این بخش گورستان های با روش های تدفین اسلامی یافت شده بوده است.

عبدالمطلب شریقی، سرپرست کاوش های باستان شناسی وستمین دراین باره می گوید:

آثار به دست آمده دوره پیش از تاریخ تا صفویه هم رویت شد و کاوش 12 گور دخمه از 60 دخمه گور که در سال 94 کشف شده بود، به سرانجام رسید. پیش بینی می گردد که 250 گوردخمه در این منطقه وجود داشته باشد که تا به امروز دو گونه تدفین از مجموع 13 مدل تدفین در زمان اشکانی که بیشتر معمول بوده در این محوطه یافت شده است.

اما همچنان، شرکت گاز که یک خط لوله 42 اینچ از شهر صد دروازه دامغان به نیروگاه شهید سلیمی نکا وصل می نماید، دو سایت خوب شامل تپه ترکام حصاری و چشمه آب فعال را با بولدوزر تخریب می نماید.

محوطه تاریخی وستمین از گورستان غربی، گورستان شرقی، محوطه استقراری و قلعه تشکیل شده و گورستان غربی دارای معماری منحصربه فردی از نوع دخمه است. به گفته باستان شناسان، نمونه این گوردخمه ها تا به امروز در گستره جغرافیایی، فرهنگی اشکانیان دیده نشده است.

معماری این گوردخمه ها شامل سه بخش فضای مستطیل شکل یا راهرو، ورودی یا درگاه بین راهرو و دخمه و اتاق دخمه بوده و در گورستان غربی، تدفین ها به صورت دسته جمعی صورت گرفته است. تعداد افراد درون این گورها از یک تا پنج نفر متفاوت بوده است که به نظر می رسد گورهای خانوادگی باشند.

شکل تدفین ها در این بخش عمدتا شرقی غربی و چمباتمه ای بوده در بعضی موارد که درون دخمه جایی برای تدفین تازه وجود نداشته، استخوان یا اشیا قدیمی تر را به فضای مستطیل شکل یا راهرو منتقل نموده و تدفین تازه را جای آن قرار داده اند.

اشیا به دست آمده از این محوطه عمدتا سفال، فلز، شیشه، قیر، سنگ، انگشتر، گردنبند، مهر، سرچکان، سر نیزه، سردوک، مهره ها و غیره است. در این گورستان در کنار اجساد ابزاری همانند سر پیکان، سر نیزه، شمشیر، اشیا تزئینی، گوشواره و گردنبند مهره ای از جنس شیشه یافت شده است.