میرهاشم حسینی: با این شرایط یک برنز هم در المپیک نمی گیریم، من هم باید بروم و کارگری کنم! - سرگرمی تفریحی

میرهاشم حسینی در گفت و گو با خبرنگاران، با انتقاد شدید از بی توجهی مسئولان ورزش نسبت به معین تکلیف رشته های تکواندو، کشتی و کاراته به عنوان 3 رشته اصلی ایران در المپیک توکیو، اظهار کرد: واقعا اوضاع بدی داریم. شرایط فنی و تمرینی مان اصلا خوب نیست. در ماه های اول و دوم پس از شیوع کرونا در مصاحبه ای که با شما داشتم اعلام کردم وزنمان را کنترل می کنیم اما دیگر از این شرایط و بلاتکلیفی خسته شده ایم. همه حریفانمان در دنیا با رعایت پروتکل های بهداشتی در حال تمرین هستند اما نمی دانم چرا در ایران هیچ توجهی به شرایط ما نمی گردد؟

نمی خواهیم زحمات چند ساله مان بر باد برود

چهره المپیکی تکواندوی ایران که علی رغم کارشکنی انگلیسی ها در صدور ویزا برای رقابت های قهرمانی دنیا، با درخشش در رقابت های مختلف گرندپری با شایستگی تمام جواز حضور در المپیک توکیو را بدست آورد، اعلام نمود: وقتی بدون برنامه جلو برویم شرایط خیلی سخت و طاقت فرسا می گردد، استرس حضور در المپیک را داریم و نمی خواهیم زحمات چندین ساله مان بر باد برود اما می بینیم مسئولان ورزش هیچ توجهی به ما ندارند. در انگلیس شرایط شیوع کرونا به مراتب بدتر از ایران بود اما یک ماه است تکواندوکاران این کشور تمرینات خود را از سر گرفته اند. آن ها فضای سالن را به 6 بخش تقسیم نموده اند و هر ورزشکار در هر قسمت در شرایطی که دور تا دور او با پرده پوشانیده شده است، با مربی خود تمریناتش را انجام می دهد. در بلژیک و یا کشورهای دیگر هم با رعایت بعضی شرایط که خیلی هم کار سختی نیست تمرینات خود را از سر گرفته اند.

از این بلاتکلیفی خسته شده ایم

وی درباره شرایط تمرینی خود در خارج از اردوهای تیم ملی، گفت: حریف تمرینی نداریم و اصلا نمی توانیم در حد یک دهم یک ورزشکار المپیکی هم تمرین و آماده سازی مناسب داشته باشیم. دیگر کنترل وزن هم برایم مشکل شده و واقعا از این شرایط و بلاتکلیفی خسته شده ایم. همه اماکن حتی باشگاه های بدنسازی و قهوه خانه ها هم باز شده اند اما نمی دانم چرا مجوز اردوی تکواندو در شرایطی که فدراسیون می تواند به بهترین شکل اوضاع را کنترل کند، صادر نمی گردد؟ وقتی سرمربی تیم ملی می گوید ما در تمرینات زد و خورد نخواهیم داشت اما با حضور در اردو می توانیم وزن بچه ها را کنترل کنیم و تمرینات بدنسازی انجام دهیم، چرا مجوز برگزاری اردو را نمی دهند؟ برای ما واقعا این شیوه و مدیریت قابل هضم نیست و از این شرایط خسته شده ایم.

هیچ کدام از مسئولان سراغی از ما ندریافتد

حسینی در ادامه گفت و گو با خبرنگاران، با بیان اینکه طی ماه های خانه نشینی بدلیل شیوع کرونا هیچ کدام از مسئولان ورزشی سراغی از او یا دیگر ملی شوان تکواندو نگرفته اند، گفت: به غیر از فدراسیون و سرمربی تیم ملی، هیچ کس تماس نگرفت حتی حال ما را بپرسد. مسئولان وزارت ورزش و کمیته المپیک اصلا زنگ نزدند بپرسند آیا چیزی مورد نیازتان هست یا خیر؟

با این شرایط ورزش ایران در المپیک به یک برنز هم نمی رسد

تکواندوکار خوش آتیه ایران و یکی از بخت های اصلی مدال آوری کاروان ورزشی ایران در المپیک توکیو، اضافه کرد: اگر شرایط به همین منوال پیش برود و شاهد این بی تفاوتی ها باشیم، مطمئن باشید شاهد بدترین عملکرد ورزش ایران در تاریخ المپیک خواهیم بود و حتی یک مدال برنز هم نمی توانیم بگیریم. المپیک شوخی بردار نیست و باید با برنامه و حمایت ویژه از ورزشکاران حرکت کنیم تا به موفقیت برسیم. ما دوست داریم بهترین نمایش را برای کشورمان داشته باشیم اما باید از الان گلایه ها را مطرح کنیم تا شاید موردتوجه قرار گیرد.

سروش احمدی مسافرکشی می نماید تا شکم خانواده اش را سیر کند

وی در ادامه درباره مسافرکشی سروش احمدی نایب قهرمان تکواندوی دنیا برای امرار معاش، گفت: سروش واقعا مردانگی می نماید که برای سیر کردن شکم خود و خانواده اش با توجه به شرایطی که پدرش دارد، مسافر جابجا می نماید. همانطور که خود او هم اعلام نموده دوست ندارد کار کردن عار نیست و اصلا دوست ندارد از این موضوع سوء استفاده سیاسی گردد و یا بعضی شبکه های آن طرف آب بهره برداری های خودشان را داشته باشند. نه تنها سروش بلکه من و همه ورزشکاران خواهان توجه مسئولان هستیم تا دغدغه ای غیر از ورزش نداشته باشیم.

بخاطر بی توجهی ها می خواستم استانم را تغییر بدهم!

تکواندوکار میانه ای تیم ملی، اضافه کرد: خود من وقتی سهمیه المپیک را با آن همه سختی و مشقت گرفتم، حتی یک نفر از مسئولان استان آذربایجان شرقی هم هیچ سراغی از من ندریافتد و اصلا من را حساب نکردند. حتی با رییس هیات تکواندوی آذربایجان شرقی هم صحبت کردم و قصد داشتم استانم را تغییر بدهم اما با مخالفت پدرم روبرو شد. واقعا از دست مسئولانمان ناراحتم و هیچ توجهی به ما ندارند.

ورزشکاران نباید دغدغه خانه و شغل را داشته باشند

دارنده مدال های نقره دنیا و طلای بازی های آسیایی، توضیح داد: خود من بعد از چند سال حضور در تیم ملی و رقابت های مختلف، هنوز خانه ندارم. ماشینم را هم فروختم چرا که نمی توانستم از پس هزینه های آن بربیایم. چرا یک ورزشکار ملی باید دغدغه آینده اش را داشته باشد؟ ما نباید دغدغه مسائلی مثل خانه، وسیله نقلیه، شغل و ... را داشته باشیم و باید تنها دغدغه مان موفقیت در ورزش باشد.

چرا کمیته المپیک با ما مثل کارگر روزمزد برخورد می نماید

دارنده 2 مدال طلای رقابت های گرندپری در سال 2019، در ادامه اظهار کرد: کمیته المپیک حداقل تا المپیک حقوق ورزشکارانی که سهمیه گرفته اند را بدهد. چرا با ما مثل کارگر روزمزد برخورد می نمایند؟ مگر ما کارگر روزمزد هستیم که می خواهند فقط روزهایی که در اردو هستیم به ما حقوق بدهند؟ بخدا این برخوردها با ورزشکاران درست نیست. اگر مسائل اقتصادی شان تا این حد زیاد است حداقل برای هر ورزشکار المپیکی اسپانسر بگیرند، آن وقت ما دیگر هیچ توقعی از وزارت ورزش و کمیته المپیک نخواهیم داشت. متاسفانه اسپانسر دریافت هم پارتی بازی شده چرا که نفراتی که هیچ اسم و رسمی در ورزش ندارند اسپانسر می گیرند و کسی به امثال من توجه نمی نماید.

با این شرایط باید بروم کارگری کنم!

حسینی در انتها گفت: واقعا با این شرایط خیلی نا امید شده ام و من هم باید فردا پس فردا دست از ورزش بکشم و بروم کارگری کنم. امیدوارم مسئولان ورزش حقیقت ها را ببینند و بدانند اگر موفقیت در المپیک را می خواهند باید از ورزشکاران در عمل حمایت نمایند.