پولادگر: بعضی هزینه ها اگر در زمان خودش نباشد دیگر فایده ای ندارد، شرایط تکواندوکاران خوب است - سرگرمی تفریحی

از وبسایت ویکی پدیا دیدن نمایید.

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرنگاران، محمد پولادگر، رئیس فدراسیون تکواندو در حاشیه ملاقات مسئولان ورزش افغانستان با روسای فدراسیون های ورزشی در مورد شرایط تیم تکواندو ایران در آستانه المپیک توکیو گفت: شرایط خوب است. بچه ها در اردو هستند و مراحل پایانی اردو را قبل از شرکت در قهرمانی آسیا می گذرانند که هفته آخر خرداد ماه در لبنان برگزار می گردد .

وی درباره عدم اعزام مومن زاده و ولی نژاد به قهرمانی آسیا گفت: هنوز نبودشان قطعی نیست، مشکلاتی است که امیدوارم رفع گردد.

رئیس فدراسیون تکواندو در مورد شانس مدال آوری ایران در المپیک گفت: انتظار مدال داریم. بچه ها مستعد و با انگیزه هستند ولی میدان سختی است و بهترین ها می آیند. شرایط این المپیک هم خاص است.

وی در مورد مصدومیت هادی پور گفت: هادی پور مصدومیت متداول ورزشکاران را دارد ولی چون سهمیه به نام او است و زمان کم است پزشکان در کوشش هستند تا با بهترین شرایط راهی توکیو گردد. خوشبختانه شرایط خوبی دارد. پزشک ویژه با او کار می نماید تا در المپیک حضور پیروز داشته باشد.

پولادگر در مورد شرایط اقتصادی فدراسیون اضافه کرد: الان شرایط نا مطلوبی نداریم تنها علت آن این است که سفر نداشتیم. یک سفر 2.5 تا 3 میلیارد تومان هزینه دارد و کافی است دو سفر داشته باشیم تا با مشکل اقتصادی رو به رو شویم.

وی در پاسخ به این سوال خبرنگاران که اگر در جلسه با دکتر نوبخت حضور داشتید چه موضوعی را مطرح می کردید، یادآوری کرد: دغدغه ما نگاه ویژه ای است که از دولت و مجموعه ورزش توقع داریم. فضای ورزش کشور باید حتما المپیکی باشد. حتما به نوبخت می گفتم بعضی هزینه ها اگر در زمان خودش نباشد دیگر فایده ای ندارد. ایجاد انگیزه برای قهرمان المپیک مهم است و اینکه اگر بداند خوش بدرخشد شغل و شرایط خوبی خواهند داشت. مخصوصا در یک ماه آخر مانده به المپیک در ایجاد انگیزه به ورزشکاران بسیار مهم است.

وی در پاسخ به سوال دیگر خبرنگاران در مورد میزان پاداش ها گفت: هیچ وقت دوست نداشتم به موضوع پاداش بپردازم ولی پاداش افتخاری که یک ورزشکار کسب می نماید را نمی توان با این مبالغ سنجید ولی اینها هم معشیت و زندگی دارند. اگر مدال آوران المپیک پرچم را به اهتزار در آورند باید به گونه ای با آنها برخورد گردد که نمی گویم معشیت و زندگی لاکچری بلکه یک معیشت حداقلی داشته باشند. بهتر است به عنوان سرمایه به این بچه ها نگاه کرد.