تلویزیون های QLED، OLED و LED را بیشتر بشناسید - سرگرمی تفریحی

دیگر مثل گذشته توجه به مقدار صفحه نمایش یا برند تلویزیون کافی نیست و کیفیت تصویر، نوع پنل، قابلیت های هوشمند، پشتیبانی از فرمت های نو تصویری و حتی زاویه دید هم نقش بسیار مهمی در انتخاب رجحانن تلویزیون ایفا می نمایند. سه تکنولوژی QLED، OLED و LED هرکدام نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند و انتخاب بین آن ها می تواند بر اساس احتیاج، سلیقه و بودجه افراد کاملا متفاوت باشد. اینکه کدام نوع تلویزیون رجحانن انتخاب است، بستگی به این دارد که شما از تلویزیون تان چه انتظاری دارید. در این مطلب با نگاهی جامع و دقیق، به آنالیز کامل تفاوت های تلویزیون های QLED، OLED و LED پرداخته شده است. از کیفیت تصویر گرفته تا عمر پنل، زاویه دید، روشنایی و حتی مصرف انرژی را زیر ذره بین برده ایم تا شما بتوانید با آگاهی کامل، رجحانن تصمیم را بگیرید. بعلاوه پیش از خرید تلویزیون خواندن راهنمای خرید تلویزیون، راهنمای خرید تلویزیون 4K و رجحانن تلویزیون ایرانی پیشنهاد می گردد.

خواندنی ها

ال جی از نسل نو تلویزیون های OLED با هوش مصنوعی رونمایی کرد

تلویزیون های QLED، OLED و LED؛ تلویزیون LED

پیش از آشنایی با تکنولوژی های پیشرفته تر بهتر است ابتدا با تلویزیون LED آشنا شویم. تلویزیون های LED در واقع نسخه ای پیشرفته تر از تلویزیون های LCD هستند که با حفظ ساختار اصلی صفحه نمایش کریستال مایع، از منبع نور متفاوتی بهره می برند. در تلویزیون های LCD قدیمی، نور پس زمینه از لامپ های فلورسنتی خاصی تامین می شد که مصرف برق بالاتر و ضخامت بیشتری داشتند. اما در تلویزیون های LED این نور به وسیله دیودهای نورافشان یا همان LED ها فراوری می گردد که باعث کاهش مصرف انرژی، افزایش روشنایی و کاهش ضخامت دستگاه شده است. به زبان ساده تر، تصویر همچنان به وسیله پنل LCD ساخته می گردد، اما نوری که تصویر را روشن می نماید، دیگر از نوع LED است و همین تفاوت کوچک، تغییرات مهمی در عملکرد تلویزیون ایجاد نموده است. پس به مرور زمان اصطلاح تلویزیون LED وارد بازار گردد، در حالی که نام کامل و دقیق تر این نوع تلویزیون ها، LED-LCD است. با این حال، به علت راحتی در بازاریابی و جا افتادن بین مصرف نمایندگان، عبارت LED به تنهایی برای معرفی این مدل ها به کار می رود.

یکی از دلایل محبوبیت گسترده تلویزیون های LED قیمت مناسب آن ها در مقایسه با مدل های پیشرفته تر مانند QLED و OLED است. به همین علت، اگر کسی در پی تلویزیونی باکیفیت قابل قبول و در عین حال مالی باشد، LED یکی از اولین گزینه هاست. یکی از نکات مهم در تلویزیون های LED، نوع پنلی است که در آن ها به کار می رود. در این میان دو فناوری اصلی VA و IPS وجود دارد. پنل های VA معمولا کنتراست بهتری دارند و می توانند رنگ مشکی را عمیق تر نمایش دهند، که برای دیدنی فیلم های تاریک یا بازی های گرافیکی بسیار مناسب است.

اما این نوع پنل یک ضعف معین دارد که همان زاویه دید محدود آن است. حتما در بعضی از تلویزیون ها شنیده اید که اگر از زاویه های غیرمستقیم به تلویزیون نگاه کنید، کیفیت تصویر کاهش پیدا می نماید، این تلویزیون ها معمولا VA هستند. در مقابل، پنل های IPS زاویه دید وسیع تری ارائه می دهند و از هر سمت که به تصویر نگاه کنید، رنگ ها و وضوح آن ثابت باقی می ماند، اما در عوض کنتراست آن ها کمی پایین تر است.

نکته دیگری که باید در خصوص تلویزیون های LED بدانید، نحوه قرارگیری چراغ های LED در داخل دستگاه است. در بعضی مدل ها، این چراغ ها به صورت مستقیم پشت پنل قرار دارند که باعث روشنایی یکنواخت تر صفحه می گردد. در مدل های دیگر، نور از کناره های پنل تابیده می گردد که طراحی باریک تری دارد اما ممکن است در بعضی نقاط، روشنایی صفحه یکنواخت نباشد.

در مجموع، تلویزیون های LED انتخابی منطقی و ارزان برای بیشتر کاربران هستند؛ ترکیبی از کیفیت تصویر مناسب، مصرف انرژی پایین، طراحی باریک و قیمت مالی. این مدل ها شاید در برابر فناوری های پیشرفته تر حرفی برای گفتن در زمینه هایی مثل عمق رنگ یا روشنایی فوق العاده نداشته باشند، اما برای احتیاجهای معمولی و حتی حرفه ای تر در سطح میانه، گزینه ای کاملا رضایت بخش به شمار می روند.

تلویزیون های QLED، OLED و LED؛ تلویزیون QLED

تلویزیون های QLED از ترکیب نور پس زمینه LED و لایه ای از ذرات بسیار ریز به نام نقاط کوانتومی استفاده می نمایند؛ ذراتی که بسته به مقدار شان، وقتی در معرض نور قرار می گیرند، رنگ های معین و دقیقی فراوری می نمایند. این لایه بین نور پس زمینه و پنل LCD قرار گرفته و نقش مهمی در ارتقای کیفیت رنگ ایفا می نماید. نتیجه این فناوری، تصویری با رنگ هایی شفاف، زنده و اشباع شده است که نسبت به نمایشگرهای LED معمولی، مجذوب کننده تر و واقعی تر به نظر می رسد.

QLEDها به خاطر شدت روشنایی بالایی که دارند، در محیط های پرنور عملکرد بسیار خوبی از خود نشان می دهند. حتی وقتی نور زیادی از پنجره ها به داخل اتاق می تابد، باز هم تصویر تلویزیون وضوح و درخشش خود را حفظ می نماید. به همین علت، QLED انتخاب مناسبی برای اتاق های روشن و پرنور به شمار می رود. بعلاوه استفاده از نور پس زمینه در این تلویزیون ها باعث شده طول عمر آن ها بالا باشد و نگرانی هایی مثل ماندگاری تصویر یا آسیب به پیکسل ها در آن ها مطرح نباشد. در زمینه دوام و پایداری تصویر، تلویزیون های QLED عملکرد مطمئنی دارند. حتی اگر ساعت ها تصویر ثابتی مثل لوگوی شبکه یا رابط کاربری یک بازی روی صفحه باقی بماند، کیفیت نمایش در درازمدت تحت تاثیر قرار نمی گیرد. این ویژگی برای کسانی که تلویزیون را برای بازی های طولانی مدت یا پخش برنامه های خبری و شبکه های ثابت استفاده می نمایند، نکته ای قابل توجه است.

یکی از نکاتی که هنگام دیدنی تلویزیون QLED باید در نظر گرفت، زاویه دید آن است. اگر از روبه رو به تصویر نگاه کنید، همه چیز شفاف و پرجزئیات خواهد بود؛ اما در بعضی مدل ها، وقتی از زوایای کناری به تصویر نگاه می کنید، کاهش جزئی در شدت رنگ یا روشنایی ممکن است قابل مشاهده باشد. البته بسیاری از مدل های نوتر با بهینه سازی هایی در این بخش، این مشکل را تا حد زیادی رفع نموده اند. در خصوص نمایش رنگ های تیره و تاریک، QLEDها معمولا از الگوریتم های پیشرفته ای برای کنترل نور پس زمینه استفاده می نمایند که به خوبی می توانند کنتراست تصویر را افزایش دهند. هرچند این فناوری به خاموشی کامل پیکسل نمی انجامد، اما همچنان رنگ های تیره و سایه ها را با جزئیات و دقت قابل قبولی نمایش می دهد. در عوض، قدرت QLED بیشتر در نمایش صحنه های روشن، پرانرژی و رنگارنگ است.

در نهایت، QLEDها گزینه ای ارزان تر از نمایشگرهای سطح بالا هستند و در بسیاری از مدل ها، کیفیت تصویری خیره نماینده ای با قیمتی متعادل تر ارائه می دهند. همین ویژگی باعث شده تا تلویزیون های QLED به انتخابی محبوب برای کسانی تبدیل شوند که در پی ترکیبی از عملکرد عالی، دوام بالا، روشنایی زیاد و قیمت مناسب هستند.

تلویزیون های QLED، OLED و LED؛ تلویزیون OLED

تلویزیون های OLED با ساختاری متفاوت و پیشرفته تر از مدل های LED و QLED ساخته شده اند و علت اصلی تمایز آن ها، نحوه نوردهی و فراوری تصویر است. برخلاف تلویزیون های LED که برای نمایش تصویر به نور پس زمینه احتیاج دارند، OLEDها از دیودهای ارگانیکی تشکیل شده اند که هر پیکسل به صورت مستقل نور و رنگ فراوری می نماید. همین ویژگی به آن ها اجازه می دهد که رنگ مشکی را به معنای واقعی و مطلق نمایش دهند؛ چون در زمان نمایش مشکی، پیکسل ها کاملا خاموش می شوند و هیچ نوری از خود ساطع نمی نمایند. این موضوع باعث می گردد کنتراست تصویر در OLEDها بسیار بالا و چشمگیر باشد.

این کنترل پیکسلی باعث شده که تلویزیون های OLED از نظر نمایش دقیق رنگ ها و جزئیات، به سطحی برسند که هنوز بسیاری از فناوری های دیگر نتوانسته اند به آن نزدیک شوند. در نتیجه می گردد به رنگ های زنده، روشنایی متعادل و عمق تصویر خیره نماینده که تجربه بصری متفاوتی ایجاد می نماید در این تلویزیون ها دست پیدا کرد. گیمرها و هواداران فیلم های سینمایی به خصوص عاشق این فناوری می شوند و آن را به رجحانن تلویزیون گیمینگ تبدیل می نماید، چراکه زمان پاسخ دهی پیکسل ها بسیار سریع است و در صحنه های پرتحرک، هیچ گونه محوشدگی یا تاری تصویر اتفاق نمی افتد. این نمایشگرها حتی در شرایطی که تصاویر با سرعت بسیار بالا جابه جا می شوند هم کاملا شفاف و واضح باقی می مانند. زاویه دید در تلویزیون های OLED هم یکی دیگر از نقاط قوتشان است. تصویر از هر زاویه ای که دیدن گردد، بدون کاهش کیفیت و افت رنگ باقی می ماند. این یعنی مهم نیست کجای اتاق نشسته باشید، کیفیت تصویر تقریبا برای همه یکسان خواهد بود. از طرفی نبود نور پس زمینه باعث شده ضخامت این تلویزیون ها بسیار کم گردد؛ طوری که بسیاری از مدل های OLED فقط چند میلی متر قطر دارند و همین، آن ها را برای نصب روی دیوار یا طراحی های مدرن خانگی فوق العاده مناسب می نماید.

البته با وجود تمام این مزایا، تلویزیون های OLED کاملا بی نقص نیستند. یکی از نگرانی های مهم در خصوص این مدل ها، پدیده ای به نام سوختگی تصویر یا Burn-in است. اگر یک تصویر ثابت برای مدت طولانی روی نمایشگر باقی بماند، ممکن است رد آن به طور دائمی روی صفحه بماند و حتی در صورت تغییر تصویر هم محو نگردد. این اتفاق بیشتر زمانی رخ می دهد که از تلویزیون برای نمایش طولانی منوها، لوگوها یا عناصر گرافیکی ثابت استفاده گردد. البته بسیاری از فراورینمایندگان کوشش نموده اند با تکنیک های نرم افزاری یا طراحی های محافظتی، این مشکل را کاهش دهند، اما همچنان باید هنگام استفاده محتاط بود.

از نظر قیمت هم OLEDها در دسته محصولات گران قیمت قرار می گیرند. این تلویزیون ها به علت فناوری پیشرفته تر، فرآیند ساخت پیچیده تر و کیفیت بالاتر، نسبت به مدل های LED قیمت بیشتری دارند. بنابراین، انتخاب آن ها بیشتر برای کسانی منطقی است که حاضرند برای تجربه تصویری بهتر، هزینه بیشتری بپردازند. بنابراین برای استفاده های معمولی یا دیدنی تلویزیون در طول روز، شاید گزینه هایی با قیمت مناسب تر هم بتوانند رضایت بخش باشند.

مقایسه جامع تلویزیون های QLED، OLED و LED

همانطور که گفته شد، تلویزیون های QLED، OLED و LED هر یک بازتابی از نسل های مختلف فناوری تصویری هستند که هرکدام، ویژگی ها، نقاط قوت و محدودیت های خاص خود را دارند. انتخاب میان این سه گزینه بستگی زیادی به نوع استفاده، بودجه و انتظارات کاربر از کیفیت تصویر دارد. در ادامه، این سه فناوری از منظرهای مختلف آنالیز شده است تا بتوانید براساس احتیاج های خود رجحانن خرید را داشته باشید.

تلویزیون های QLED، OLED و LED؛ رنگ ها

نمایش رنگ یکی از اساسی ترین فاکتورهای ارزیابی کیفیت تصویر است. در این زمینه، OLED بی رقیب ظاهر می گردد. از آن جایی که در OLED هر پیکسل به صورت مستقل عمل می نماید، رنگ ها با دقت، شفافیت و خلوص بالا نمایش داده می شوند. رنگ مشکی کاملا مشکی است، چون پیکسل می تواند به طور کامل خاموش گردد. این ویژگی باعث می گردد صحنه ها عمق واقعی تری پیدا نمایند و جزئیات در سایه ها بهتر دیده شوند. در مقابل، QLED هم رنگ های زنده و مجذوب کنندهی ارائه می دهد، به ویژه در محیط های پرنور. فناوری نقاط کوانتومی به آن یاری می نماید تا اشباع رنگی بالا و جلوه های بصری چشم گیری داشته باشد. اما چون QLED همچنان به نور پس زمینه متکی است، نمایش رنگ های تیره به خلوص OLED نمی رسد. LEDهای معمولی در مقایسه با دو فناوری دیگر، رنگ ها را ساده تر و با عمق و دقت کمتری نمایش می دهند. هرچند برای کاربران معمولی، ممکن است تصویر همچنان خوب به نظر برسد.

وضوح تصویر و کنتراست

در بخش وضوح و به ویژه کنتراست، OLED با اختلاف پیشتاز است. توانایی خاموش شدن کامل پیکسل ها، باعث می گردد نسبت کنتراست بی نهایت ایجاد گردد؛ یعنی تفاوت بین روشن ترین سفید و تیره ترین مشکی بیشینه حالت ممکن را پیدا کند. این ویژگی به ویژه در صحنه های تاریک فیلم های سینمایی یا بازی های گرافیکی، جلوه ای سینمایی و واقع گرایانه ایجاد می نماید. QLEDها با بهره گیری از فناوری هایی مانند Local Dimming یا Full-Array Local Dimming، در مدل های پیشرفته، توانسته اند تا حد زیادی کنتراست تصویر را بهبود دهند. هرچند همچنان، به علت نشت نور پس زمینه، در نمایش مشکی مطلق دچار ضعف هایی هستند. تلویزیون های LED معمولی در این زمینه ساده ترند و معمولا کنتراست میانهی دارند که برای استفاده های روزمره مناسب است ولی در محیط های تاریک یا برای دیدنی فیلم های سینمایی ضعف بیشتری نشان می دهند.

طول عمر

از نظر دوام، QLED و LED از رجحان نسبی برخوردارند. این تلویزیون ها به علت استفاده از نور پس زمینه ثابت، در بلندمدت کمتر دچار افت کیفیت می شوند. برخلاف OLED، در آن ها خطر Burn-in یا سوختن پیکسل وجود ندارد، بنابراین می توان بدون نگرانی از نمایش طولانی مدت لوگو یا تصویر ثابت استفاده کرد.

OLEDها، هرچند کیفیت تصویر فوق العاده ای دارند، اما در طول زمان ممکن است با افت روشنایی یا سایه های ثابت روبرو شوند؛ به ویژه در صورت استفاده نادرست یا طولانی مدت در نمایش محتوای تکراری. این موضوع برای گیمرها یا کاربرانی که تلویزیون را به طور مداوم روی یک شبکه خاص می گذارند، می تواند یک نقطه ضعف تلقی گردد.

کیفیت کلی تصویر

اگر مجموعه ای از فاکتورها مانند دقت رنگ، کنتراست، روشنایی، زاویه دید و روان بودن حرکت ها را در نظر بگیریم، OLED همچنان رجحانن کیفیت تصویر را ارائه می دهد. نمایش روان تصاویر، پاسخ دهی بسیار سریع پیکسل ها و نمایش واقعی تر رنگ ها باعث می گردد تجربه دیدنی آن، نزدیک به کیفیت حرفه ای سینما باشد. هرچند QLED هم در بسیاری از زمینه ها بسیار خوب عمل می نماید؛ خصوصا در محیط های پرنور، جایی که OLED ممکن است کمی کم نور به نظر برسد، QLED با روشنایی بالا و نمایش درخشان تصویر می درخشد. برای مصرف عمومی و حرفه ای، می تواند گزینه ای عالی و متعادل باشد. LEDهای معمولی اما بیشتر مناسب دیدنی تلویزیون به صورت روزمره اند و برای کاربرانی که حساسیت خاصی روی رنگ یا جزئیات ندارند، کیفیت مناسبی ارائه می دهند.

قیمت

در زمینه قیمت، LED مالی ترین انتخاب است. این تلویزیون ها برای کاربری عمومی، مدارس، دفاتر یا خانه هایی با مصرف سبک و بودجه محدود، گزینه ای بسیار کاربردی هستند. QLED در رده میانی واقع شده است؛ هم قیمت مناسب تری نسبت به OLED دارد و هم کیفیتی نزدیک به آن ارائه می دهد. این تلویزیون ها برای کسانی مناسب اند که دنبال تعادلی میان هزینه و کیفیت هستند. OLED گران ترین گزینه است، ولی برای کسانی که به کیفیت تصویر بی نقص و حرفه ای اهمیت می دهند، ارزش سرمایه گذاری دارد.

زاویه دید

از منظر زاویه دید، OLED بی رقیب است. حتی اگر کاملا از کناره ها به تصویر نگاه کنید، رنگ و روشنایی حفظ می گردد و تصویر همچنان زنده و شفاف باقی می ماند. QLEDها نسبت به LEDهای معمولی عملکرد بهتری دارند، ولی باز هم در زاویه های بسیار باز، ممکن است کمی کاهش رنگ یا روشنایی دیده گردد. بعضی مدل های پیشرفته QLED با فناوری های بهبود زاویه دید طراحی شده اند که این مشکل را کاهش می دهند. LEDهای معمولی اما زاویه دید محدودی دارند. به محض اینکه از مرکز تصویر فاصله بگیرید، کیفیت رنگ و نور کاهش پیدا می نماید که برای فضاهای بزرگ، می تواند یک ضعف محسوب گردد.

پاسخ دهی و روانی تصویر

در بحث سرعت پاسخ دهی، OLED رجحان کامل دارد؛ چون پیکسل ها به صورت مستقل کنترل می شوند، تغییر تصویر تقریبا آنی انجام می گردد؛ بنابراین در بازی های سریع یا صحنه های اکشن، تاری حرکت به حداقل می رسد. QLED هم عملکرد خوبی دارد، مخصوصا مدل هایی با نرخ نوسازی بالا (مثلا 120 هرتز یا بیشتر)، ولی هنوز به نرمی و سرعت OLED نمی رسد. LED های معمولی در این زمینه ضعیف ترند و در نمایش حرکات سریع ممکن است شاهد بلور یا سایه باشیم.

روشنایی تصویر

در روشنایی، QLED رجحانن است. این تلویزیون ها مخصوصا در محیط های پرنور مثل اتاق هایی با پنجره بزرگ عملکرد درخشانی دارند و می توانند نور محیط را به خوبی خنثی نمایند. OLED ها اگرچه کیفیت تصویر بالایی دارند، اما از نظر حدبیشتر روشنایی ضعیف ترند و ممکن است در نور شدید کمی کم رنگ به نظر برسند. LED های معمولی هم روشنایی قابل قبولی دارند اما به مقدار QLED نمی درخشند.

عمق رنگ مشکی

OLED در نشان دادن رنگ مشکی بی رقیب است؛ چون پیکسل ها به صورت کامل خاموش می شوند، رنگ مشکی واقعی را ایجاد می نمایند. این ویژگی باعث می گردد تصاویر تاریک بسیار طبیعی و پرجزئیات باشند. اگرچه QLED هم عملکرد خوبی دارد اما به علت وجود نور پس زمینه، نمی تواند به مشکی مطلق برسد و کمی نشت نور در آن دیده می گردد. در LEDهای معمولی، رنگ مشکی بیشتر به خاکستری نزدیک است و عمق تصویر کمتری احساس می گردد.

طراحی ظاهری

OLEDها به علت ساختار ساده تر و نبود نور پس زمینه، بسیار باریک و مینیمال طراحی می شوند. همین موضوع باعث شده برای دکوراسیون های مدرن یا نصب دیواری انتخاب ایده آلی باشند. در جایگاه دوم QLED قرار می گیرد که طراحی خوبی دارند اما به مقدار OLED نازک نیستند. در مقابل، LEDهای معمولی ضخیم ترند و ظاهر سنتی تری دارند که ممکن است برای بعضی کاربران کمتر مجذوب کننده باشد.

مقاومت در برابر تصاویر ثابت

یکی از نقاط ضعف OLED، آسیب پذیری در برابر نمایش طولانی مدت تصاویر ثابت است؛ مثلا لوگوهای شبکه ها یا نوارهای ثابت می توانند در بلندمدت اثراتی دائمی روی صفحه بگذارند. QLED و LED به علت استفاده از نور پس زمینه چنین مسئله ای ندارند و در نمایش مداوم تصاویر ثابت مقاوم تر هستند. برای استفاده های طولانی در محیط های عمومی، QLED و LED گزینه های ایمن تری محسوب می شوند.

تنوع مدل ها و برندها

در بازار، LEDهای معمولی بیشترین تنوع را دارند و تقریبا تمام برندها از جمله سامسونگ، ال جی، سونی، ایکس ویژن، دوو و … مدل های متنوعی فراوری نموده اند. QLED هم در سال های اخیر بسیار رایج شده و برندهایی مثل سامسونگ، هایسنس و TCL به طور گسترده از آن استفاده می نمایند. اما OLED هنوز در انحصار چند برند بزرگ مثل ال جی، سونی و پاناسونیک است و تنوع مدل هایش به ویژه در ایران محدودتر است.

تلویزیون های QLED، OLED و LED؛ سخن پایانی

پس با توجه به موارد مطرح شده به نظر می رسد، انتخاب بین تلویزیون های QLED، OLED و LED کاملا به احتیاج شما بستگی دارد. اگر در پی تجربه تصویری بی نقص، رنگ های عمیق، سیاهی مطلق و زاویه دید عالی هستید و محدودیت مالی ندارید، OLED رجحانن گزینه ممکن است. اگر ترکیبی از روشنایی بالا، رنگ های زنده، دوام مناسب و قیمت منطقی می خواهید، QLED می تواند انتخابی هوشمندانه باشد؛ به ویژه اگر تلویزیون را برای بازی و دیدنی محتوای متنوع می خواهید. اما اگر بودجه تان محدود است و می خواهید یک تلویزیون کاربردی و قابل قبول برای دیدنی برنامه های معمولی داشته باشید، LED همچنان انتخابی مالی، در دسترس و قابل اعتماد خواهد بود.

منبع:

خواندنی ها

ال جی از اولین مانیتور 5K OLED خم شونده دنیا رونمایی کرد