شیوع کرونا چه بلایی بر سر صنعت گردشگری ایران آورد؟ - سرگرمی تفریحی

بر اساس این گزارش هم زمانی شیوع کرونا با شروع تعطیلات نوروزی در ایران صدمات به صنعت توریستی را چندبرابر کرد. زیرا در بازه زمانی 5 سال گذشته سالیانه از ابتدای اسفندماه تا انتها فروردین ماه حدود 1 میلیون توریست ایرانی به مسافرت خارجی رفته و حدود 850 هزار توریست خارجی در این مدت به کشور وارد می شدند. بعلاوه در این مدت حدود 20 میلیون نفر سفر داخلی با 75 میلیون شب اقامت داشته اند. ایران در سال 1398 میزبان حدود 8 میلیون توریست خارجی بوده (غالباً از کشورهای همسایه) که به همین خاطر در این سال از نظر اندازه رشد در جذب گردشـگر خارجی در میان سه کشور اول دنیا قرار گرفته است.

اما با همه این ها با شیوع کرونا کسب وکارهای حوزه توریستی (داخلی، ورودی و خروجی) عملاً تعطیل شده و به عبارتی چرخ این صنعت اشتغال زا هم متوقف شده اسـت و واحدها و فعالیت های فراوانی در زنجیره وابسـته به آن (ازجمله اقامت، حمل ونقل، غذا و خوراک، مجتمع های تفریحی و تفریح و سایر واسطه های بالادستی و پایین دستی، مراکز بوم گردی و اقامتی) آسیب دیده و کارکنان آن ها ممکن است کار خود را از دست بدهند.

در این گزارش تأکید شده است در ایران، با فرض حدود 24 میلیون نفر شـاغل در کشـور، سـهم بخش توریستی حدود 2 میلیون نفر است. از این تعداد بیش از دوسوم آن ها به صورت غیرمستقیم (بخش پنهان) در صنعت توریستی شاغل بوده و کسب عایدی می نمایند که در استخدام تأسیسات توریستی نبوده و غالب آن ها هم به دلیل ماهیت فصلی بودن توریستی (بهار و تابستان فصول اصلی سفر)، مشاغل فصلی هستند. به علاوه بیش از 80 درصد کسب وکارهای توریستی از جنس بنگاه های کوچک و خرد هستند که بخش عمده ای از این شاغلان بدون پوشش بیمه به واسطه شغل و دارای اشتغال فصلی و فاقد پوشش بیمه ای هستند. حتی بسیاری از راهنمایان توریستی که به طور مستقیم اشتغال آن ها به توریستی مربوط است در استخدام تأسیسات توریستی نبوده و از پوشش بیمه ای خاصی برخوردار نیستند به طوری که حدود 3 هزار نفر از این افراد هیچ گونه پوشش بیمه ای ندارند.

لذا بر اساس این گزارش اعطای یاری و حمایت از تأسیسات توریستی باعث می گردد تا عملاً بخش زیادی از کسب وکارها و شاغلان مرتبط با صنعت توریستی نتوانند از نتایج تصمیمات و اقدامات حمایتی دولت منتفع شوند. درنتیجه می توان گفت که بسته های حمایتی دولت برای تمامی فعالان، شاغلان و دست اندرکاران صنعت توریستی کار آیی نداشته و صرفاً بخش بسیار محدودی از صنعت توریستی را بهره مند خواهد نمود.

از سوی دیگر با توجه به اینکه بسیاری از بنگاه ها و کسب وکارهای بوم گردی، کسب وکارهای خرد با منابع اقتصادی محدود هستند، لذا نسبت به این پاندمی آسیب پذیر هستند و بازگشت آن ها به شرایط قبل از کووید 19 در مقایسه با سایر کسب وکارها بسیار طولانی و بعضاً غیرممکن خواهد بود. پیش بینی می گردد که تأثیر کووید 19 بر توریستی 5 تا 7 سال به طول انجامد.

در این آنالیز پیشنهاد شده است برای گذار از این دوره تدابیر و سـیاسـت های حمایتی مناسـبی مانند اصـلاح قانون اقتصادیات بر ارزش افزوده، بازنگری قوانین قدیمی و به روزرسـانی آن ها، اعطای تسـهیلات و وام های کم بهره، کاهش هزینه های آب و برق، اسـتمهال حق بیمه کارفرمایان بخش توریستی، استمهال بدهی ها و وام ها و سایر سیاست های اقتصادی و پولی در دستور کار دولت قرار گیرد. در غیر این صورت بر مبنای پیش بینی این آنالیز، بسیاری کسب وکارهای توریستی، به ویژه بوم گردی حتی پس از انتها این پاندمی قادر به ادامه فعالیت نخواهند بود.

متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.