شکستگی عجیب بازوی راه شیری می تواند کلید دستیابی به تاریخچه کهکشان ما باشد - سرگرمی تفریحی

گروه بندی ستارگان جوان و منطقه ها گازدار راه شیری که به وسیله آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL) توصیف شده به شکلی صفحه بازوهای مارپیچی کهکشان را تحت تأثیر قرار داده است که می توان آن را به تکه چوبی که بیرون زده تشبیه کرد.

با توجه به اینکه زمین درون راه شیری قرار گرفته است، یافتن این ویژگی به خودی خود یک کار عظیم محسوب می گردد. زیرا به گفته مقامات ناسا دشواری انجام چنین تحقیقاتی تا حدی مانند ایستادن در میدان تایمز نیویورک و کوشش برای تهیه نقشه ای از منهتن است.

پژوهشگران این شکستگی کهکشان راه شیری را با استفاده از چشم های فروسرخ یا گرمایاب تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا، که در ژانویه 2020 بازنشسته شد، و مأموریت گایا آژانس فضایی اروپا که فاصله و حرکت ستاره ای را مقدار گیری می نماید و در ماه جولای اطلاعات انبوه نوی مخابره کرد، ردیابی کردند.

با یاری داده های ترکیبی اسپیتزر و گایا، مطالعه نو دانشمندان که در شماره جولای نشریه نجوم و اخترفیزیک (Astronomy and Astrophysics) منتشر شده، بر منطقه ای در نزدیکی یکی از بازوهای راه شیری تمرکز دارد که با نام بازوی کمان (Sagittarius Arm) شناخته می گردد و صندلی ستون های آفرینش به اسم بخشی از سحابی عقاب (M16 در لیست مسیه) است. این داده های ترکیبی نشان می دهد که بازوی کمان پر از ستارگان جوانی است که با سرعت و جهت تقریبا یکسانی در فضا حرکت می نمایند.

مایکل کوهن (Michael Kuhn) اخترفیزیکدان مؤسسه فناوری کالیفرنیا و نویسنده اصلی مقاله نو درباره بازوهای کهکشان گفت: یک ویژگی کلیدی بازوهای مارپیچی این است که چقدر یکپارچه اطراف کهکشان کشیده شده اند.

به گفته او، مدل های قبلی راه شیری این یکپارچگی بازوهای مارپیچی را با زاویه گام (Pitch Angle) مقدار گیری می گردد به طوری که زاویه گام دایره یکنواخت 0 درجه است. درباره کهکشان راه شیری، پژوهش های قبلی اسم می کردند که زاویه گام بازوی کمان حدود 12 درجه است اما مشاهدات نو نشان می دهد که این زاویه تقریبا 60 درجه است. زاویه ای زیاد که هنوز دلیل آن معین نیست.

پژوهش ها برای کشف چگونگی و دلیل شکل گیری بازوهای کهکشان ها همچنان ادامه دارد و به گفته مقامات آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا این مطالعه نو ممکن است چند سرنخ در این رابطه ارائه دهد. از آنجا که ستارگان این ویژگی تازه کشف شده در زمان و ناحیه یکسانی شکل گرفته اند، احتمالا تحت تأثیر تغییرات عظیم تری هستند که در راه شیری روی داده است. این تغییرات شامل نیروی گرانش و برشی مرتبط با چرخش کهکشان است.

این طور که رابرت بنجامین (Robert Benjamin) اخترفیزیکدان دانشگاه ویسکانسین-وایت واتر می گوید این ساختار شکستگی، بخش کوچکی از راه شیری است اما می تواند چیزهای مهمی را در خصوص کهکشان به ما بگوید.

عکس کاور: نمای جانبی کهکشان راه شیری

Credit: NASA

منبع: Space