درمانی برای خشکی مزمن دهان - سرگرمی تفریحی

خشکی مزمن دهان علاوه بر آنکه آزار دهنده است روی سلامت کلی فرد از جمله سلامت دندان ها، لثه، قابلیت چشیدن طعم ها، جویدن و بلع غذا تأثیر منفی دارد. چنین مسئله ای ناشی از بیماری های زمینه ای، رژیم های درمانی و داروها یا ناشی از فرایند سالمندی است.

البته التهاب غدد بزاقی یکی از عوامل مهمی است که به خشکی دهان منجر می شود. از سوی دیگر التهاب در عفونت های باکتریایی ریه یک مشکل به حساب می آید، به همین دلیل محققان دانشگاه آلابامای جنوبی راه هایی برای کاهش آن را بررسی می کردند. به طور خاص، آنها از دارویی به نام روفلومیلاست برای مهار فعالیت آنزیم های التهاب آور فسفودی استراز -4 (PDE4) در ریه های موش های بیمار استفاده می کردند.

اما آنها در کمال شگفتی متوجه شدند این دارو به افزایش بزاق در حیوانات منجر شد. تحلیل های بیشتر نشان داد داروی مذکور به مهار آنزیم PDE4 در غدد بزاقی و سیستم عصبی خودمختار منجر می شود. این سیستم فرایندهای غیرارادی بدن را تنظیم می کند.

آزمایشات بیشتر نشان داد این روش میزان بزاق در موش هایی مبتلا به فیبروز کیستیک را نیز افزایش می دهد. این بیماری نه تنها روی قابلیت تنفس بیمار تأثیر می گذارد بلکه باعث خشکی دهان آنها نیز می شود.

این محققان امیدوارند آزمایشاتی روی انسان انجام دهند.