تنبیه وحشیانه زنان پُرحرف و غرغرو در قرون وسطی - سرگرمی تفریحی

زن غرغرو به زنانی می گفتند که مدام غر می زدند و با خبرکشی، شایعه پراکنی، رفتار ناهنجار و ... آرامش همسایگان را به هم می زدند. زنانی که با همسایه ها درگیر می شدند، با همسران خود دعوا می کردند و با کشیش ها بحث می کردند، باعث نگرانی شدید مردان شدند و تعیین نیست که اولین بار ایده افسار زدن به دهان این زنان به ذهن کدام یک از آن ها رسیده است.

افسار زن غرغرو یک دهان بند آهنی با یک چارچوب آهنی بود که دور سر قرار می گرفت. وقتی این دستگاه پوشیده می شد، شخص نه می توانست حرف بزند و نه چیزی بخورد. بعضی افسار ها، میخ هایی داشتند که وقتی افسار بسته و قفل می شد، وارد دهان شده و مانع هرگونه حرکت فک می شدند، چون حرکت دادن فک باعث سوراخ شدن دهان و زبان می شد. این عمل واقعا وحشیانه بود.

بالای این افسار آلمانی یک زنگوله دارد تا توجه بیشتری را جلب کند و باعث تحقیر و سرزنش بیشتر زنان گردد.

دهان بند اولین بار در اسکاتلند و برای تنبیه جادوگران در اواخر قرن شانزدهم استفاده شد. بعد ها در انگلستان، عده ای آغاز به استفاده از آن برای زنان دردسرساز و خطاکار کردند. بسیاری از شهر ها تنبیه خاص خود را برای زنان غرغرو و شوهران بی غیرت داشتند. یکی از روش های رایج این بود که قربانی روی یک چارپایه می نشست و به رودخانه یا استخر انداخته می شد.

افسار بستن فقط از نظر جسمی ناراحت نماینده نبود، بلکه تحقیرآمیز هم بود. در اسکاتلند، زن افسار بسته را در خیابان ها می گرداندند، گاهی با شوهرش. این اقدامات برای این بود که به مردم یادآوری کند چطور رفتار نمایند و عواقب رفتار ناشایست خود را بفهمند. این تنبیه یک قرن رواج داشت، اما در بخش هایی از اروپا مثل آلمان، تا اوایل دهه 1800 به عنوان مجازات در کارگاه ها استفاده می شد.

منبع: amusingplanet