نشانه های اعتیاد که والدین باید بدانند، آیا فرزندتان تغییر نموده است؟ - سرگرمی تفریحی

به گزارش خبرنگاران به نقل از خبرنگاران، نجات یک معتاد، نجات فرد نیست، بلکه نجات یک جامعه از آسیب هایی است که در پیش روی آن قرار گرفته است. این شعاری است که همیشه باید در باور و اذهان همه افراد جامعه و همچنین مسئولان امری که در حوزه مبارزه با موادمخدر در حال اجرا اقدامات و وظایفشان هستند، باشد و به آن جامه عمل بپوشانند.

همان طور که می دانید مصرف موادمخدر پیامدهای منفی اجتماعی و فرهنگی به دنبال خود دارد، از جمله این پیامد ها می توان به تزلزل در ارکان علمی که در پی مصرف موادمخدر توسط دانش آموزان و دانشجویان است، اشاره نمود. همچنین هدف دریافت باور های اساسی جامعه، ناامن ساختن محیط های آموزشی، کاهش علایق به تحصیل و نوآوری در بین نوجوانان و جوانان، تغییر ارزش های تحصیلی و علم اندوزی و کاهش سرعت روبه رشد فناوری در کشور از پیامد های دیگر مصرف موادمخدر توسط افراد به خصوص اقشار کم سن و جوان در کشور است.

عواملی که باعث گرایش افراد به اعتیاد و روی آوردن جوانان به سمت مصرف موادمخدر و استعمال دخانیات می شود بسیار زیاد است و در هر خانواده ای علت گرایش فرزندان به موادمخدر نسبت به دیگران تفاوت دارد، اما در کل اختلالات فردی، خانوادگی، عوامل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی از جمله مهمترین عواملی هستند که یک جوان در بدو رشد بدنی و عقلی خود به سمت مصرف موادمخدر گرایش پیدا می نماید.

در خصوص بروز اختلالات فردی باید گفت که حسادت، احساس گناه، محرومیت و ناکامی در انجام برخی از امور، آرزو های نامحدود، احتیاج ها و مطالبات، تجربه های دوران کودکی از علت های اصلی بروز اختلالات در یک فرد هستند که در چنین شرایطی احتمال گرایش فرد به سمت مصرف موادمخدر بسیار زیاد خواهد شد.

اختلالات خانوادگی از جمله طلاق والدین، ضعف های نظارتی آن ها بر فرزندان، از هم گسیختگی روابط

خانوادگی، اعمال ممنوعیت ها و محدودیت های بی مورد از سوی والدین بر فرزندان می تواند زنگ خطر اعتیاد در

جوانان را به صدا در آورد.

وقوع مسائل اجتماعی نیز می تواند زمینه ظهور اعتیاد در بین جوانان را افزایش دهد. مهاجرت، فقر علمی، تأثیر دوستان بر فرد، ضعف در تمکین قانون، پذیرفته شدن در جمع ها و گرو های مختلف، اختلالات در امور جنسی نیز از جمله مسائل اجتماعی هستند که بر گرایش فرد به مصرف موادمخدر تأثیر دارند.

اگر به عوامل اقتصادی و تأثیر آن بر اعتیاد فرد بخواهیم اشاره کنیم، باید بگوییم که بیکاری، فقر اقتصادی، نداشتن مسکن مناسب، گرایش به تجمل گرایی و زیاده خواهی از جمله عوامل اقتصادی هستند که می توانند یک فرد را به سمت مصرف موادمخدر راهنمایی نمایند. همچنین ضعف در مذهب، عقیده و ضعف در شناخت دین نیز از جمله عوامل فرهنگی است که می تواند فردی را به سمت و سوی مصرف انواع موادمخدر سوق دهد.

چگونه تعیینات یک فرد معتاد در مراحل ابتدایی را متوجه شویم؟

معمولا تغییرات به وجود آمده در فرد معتاد در مراحل ابتدایی از دید خانواده ها مخفی می ماند، اما مصرف موادمخدر حتی در مراحل اولیه نیز علایمی دارد از جلمه این عوامل می توان به خودداری از برخورد مستقیم فرد با اعضای خانواده، مشغول کردن خود به اموری که در گذشته به هیچ عنوان به آن اهمیت نمی داد مانند کتاب و یا روزنامه خوانی و ...، ظاهر شدن پیاپی در مقابل آینه برای اطمینان از مرتب بودن وضع ظاهری خود، سعی در عادی جلوه دادن رفتار، اصلاح زود به زود سر و صورت برای شاداب نشان دادن خود، گذشتن از خطا های اعضای خانواده به خصوص در مواردی که در گذشته فرد بسیار از انجام آن ها ایراد می گرفت، شست و شوی مکرر دست و صورت و دهان، خارج شدن فرد از منزل در اوقات نامناسب، نوشیدن زیاد چای و مصرف سیگار و حتی مشاهده ته سیگار در اتاق، سطل آشغال و در توالت، این ها مواردی هستند که صرفا با مشاهده آن ها در فرد، احتمال می رود که شخص به اعتیاد مبتلا شده است و پس از دیدن چنین اعاقتصادی باید برای نیفتادن فرد و همچنین خانواده در منجلاب اعتیاد فکری جدی کرد.

چطور بفهمیم که یک شخص معتاد است؟

برای پاسخ به این سوال باید گفت که تعیینات معتاد در مراحل نسبتا پیشرفته بسیار تعیین و مشهود است و با کمی تیزبینی می توان متوجه ابتلای شخص به اعتیاد شد.

لاغر شدن ناگهانی و شدید و تغییر رنگ در لب های فرد، خمیدگی در پشت بدن و تغییر در راه رفتن به طوری که فرد در گام برداشتن های خود تعادل ندارد، خمیازه کشیدن، خواب آلودگی، خشکی بیش از حد دهان و لب ها و لرزش محسوس دست ها، عصبانیت و بد خلق شدن فرد و همچنین پرخاشگری و از خود راضی بودن، دیر خوابیدن و دیر از خواب بیدار شدن و اهمیت ندادن به نظم و ترتیب، وقفه در استحمام و نظافت شخصی، فاصله دریافت از خانواده و احساس غریبی کردن از آن ها، تغییر در لحن و گفتار (لهجه) به طوری که فرد کلمات را کشیده ادا و مانند خمار ها صحبت کند، پرحرفی، بی فایده گویی، تناقض گویی، قطع کردن ناگهانی کلام خود و دیگران و رفت و آمد های مکرر و تماس های مشکوک از عمده تعییناتی هستند که در صورت مشاهده در فردی می توان این ظن را به او داشت که وی معتاد به موادمخدر شده است.

به طور کلی برخی از نشانه های هشدار دهنده مصرف موادمخدر از قبیل کاهش وزن شدید، افت تحصیلی، تغییر الگوی خواب و تغذیه، تغییر خلق و خوی، تغییر الگوی ارتباطی، یافتن دوستان جدید، رها کردن امورات مهم زندگی، گوشه گیری و خمودگی است که باید والدین نسبت به مشاهده این موارد و اعمال رفتار های مناسب برای از بین بردن این نشانه ها در فرزندانشان، به سرعت ورود نموده و از بروز اعتیاد در جوانانشان جلوگیری نمایند.

اقداماتی که باید والدین برای جلوگیری از گرایش فرزندان به اعتیاد انجام دهند:

والدین برای اینکه فرزندشان در بدو ورود به سن جوانی به سمت موادمخدر و مصرف آن سوق پیدا ننمایند باید یکسری از کار های مهم را انجام دهند تا بستر و محیطی امن برای فرزندشان پدید آید، توجه به اوقات فراغت، توجه به آموزه های دینی و اجتماعی، کیفیت و شیوه برقرای ارتباط با نوجوان، آشنایی با ویژگی ها و خصوصیات دوران نوجوانی، اجتماعی کردن فرزندان همراه با آشنا کردن آن ها با قوانین، ارزش ها و هنجارها، افزایش اطلاعات و آگاهی والدین در خصوص مصرف موادمخدر و روانگردان ها از جمله اقداماتی هستند که باید والدین به آن ها توجه نمایند.

در این بین انتظاراتی از خانواده ها می رود که در خصوص توجه به احتیاج های نوجوانان و جوانان از هیچ تلاشی دریغ ننمایند.

از جمله احتیاج هایی که باید به آن توجه کرد؛ احتیاج به تقویت هویت فردی و خانوادگی و اجتماعی، احتیاج به آرامش و احترام، احتیاج به خانواده و احساس تعلق به آن، احتیاج به محبت و عطوفت واقعی، احتیاج به احساس امنیت روحی، روانی و جسمی؛ احتیاج به تشویق و تقدیر و البته رهبری و نصیحت، احتیاج به تعیین کردن هدف و غایت خاص زندگی با روشنگری و آینده نگری، احتیاج به تقویت ارزش ها، باورها، اعتقادات و ایمان، احتیاج به احساس استقلال با لحاظ محدودیت های عقلی و منطقی، احتیاج به احساس شکوفایی سن بلوغ و به حداکثر رساندن توانایی و کمال آن، احتیاج به توسعه و تقویت مهارت های زندگی و در آخر نیز احتیاج به شناخت اولیه پیامد ها و عوارض مصرف موادمخدر که همگی این احتیاج ها باید توسط والدین رفع شود تا تأثیر سوء بر رفتار و اعمال فرزندانشان نگذارد.

عوامل موثر بر کاهش گرایش افراد به سمت مصرف موادمخدر

اگر فردی به سمت مصرف موادمخدر گرایش پیدا کند و یا در حال رفتن به سوی پرتگاه اعتیاد است، باید یکسری از موارد را در برنامه کاری خود بگنجاند و آن ها را عملی کند، تقویت همدلی، خودآگاهی، حل مسأله، تفکر خلاق و انتقادی، تقویت تصمیم گیری، افزایش مهارت در مقابله با استرس، برقراری رابطه موثر، تقویت روابط بین فردی سازگارانه، افزایش مهارت در مقابله با هیجان های منفی از عواملی هستند که افراد باید به آن ها توجه و آن ها را عملیاتی نمایند.

با بیان این گزارش سعی کردیم تا این موضوع را به خانواده ها بگوییم که در کنار تمام مسائل اقتصادی در جامعه، این رفتار و اعمال خانواده ها است که در به وجود آمدن اعتیاد در جوانان دخیل است و در صورت نبود نظارت دقیق و اصولی بر رفتار و اعمال نوجوانان توسط والدین، اعتیاد و موادمخدر از آنچه که تصور می کنید به فرزندانمان نزدیک است.

حال در کنار توجه و نظارت والدین، مسئولان جامعه نیز در قبال جوانان مسئول هستند، اینکه چرا برای جوانان محیطی تبیین نمی شود تا بتوانند هیجانات خود را در آنجا تخلیه نمایند و با حضور در اماکنی خاص استعداد های نهفته خود را شکوفا نمایند.

بی توجهی مسئولان در بازپروری صحیح معتادان متجاهر

مسئولان باید با برنامه ریزی دقیق بتوانند تسهیلاتی را فراهم نمایند تا جوان ما بیکار نباشد و با اشتغالزایی، فراهم آوردن اماکن ورزشی، علمی، فرهنگی و ...، می توان بستری را فراهم کرد تا نسل جوان وقت خود را بی فایده تلف نکند و برای تمام اوقات خود برنامه ریزی کند.

اگر بستر برای یک جوان فراهم شود تا هم شغل با درآمد مناسب و هم سرگرمی و تفریح و هم اینکه برای آینده خود ذخیره اقتصادی مناسب داشته باشد و از سوی دیگر از بحث های فرهنگی و اجتماعی عقب نماند، دیگر علتی برای رفتن به سمت موادمخدر و مصرف آن برای افراد نمی ماند.

از سوی دیگر نیروی انتظامی برای جمع آوری معتادان متجاهر در حال اجرا وظایف خود است و با هر بار جمع آوری این افراد آن ها را به مراکز بازپروری تحویل می دهد و متأسفانه به دلیل عملکرد ناصحیح دیگر مسئولان شاهد تداوم این چرخه هستیم، پلیس فرد معتاد را جمع آوری می نماید و به مرکز بازپروری تحویل می دهد، در این مراکز 3 تا 6 ماه یک معتاد را نگهداری می نمایند، با اعمال حداقلی تغییرات در فرد؛ وی مجدد به جامعه باز می شود و از آن جایی که او شغلی ندارد و سرگرم انجام اموری نیست، باز هم به سمت مصرف موادمخدر می رود و این چرخه بگیر و ببر ها باز هم تکرار می شود و مجدد باید شاهد انجام اقدامات تکراری از سوی نهاد های مختلف در این رابطه باشیم.

سازمان ها و ارگان ها باید برای بازتوانی و بازپروری معتادان پای کار آیند، به طوری که یک معتاد پس از بازپروری بر سر کاری برود و مشغول انجام آن کار شود تا بتواند درآمد کسب کند، اما متأسفانه در این سال ها فقط شعارها و وعده های واهی را از سوی مسئولان پشت میز نشنین شنیدیم.

این انتظار از مسئولان می رود تا برای بهبودی شرایط جوانان و اینکه به سمت مصرف موادمخدر سوق پیدا ننمایند، فکری شود و افراد را به حال خودشان وانگذارند.