این مجله علمی تخیلی به صورت کامل با هوش مصنوعی فراوری شده! آیا هوش مصنوعی وارد دنیای تخیل های ظریف اندیشانه و آینده بینی هم می گردد؟! - سرگرمی تفریحی

سردبیر هوش مصنوعی در شماره افتتاحیه این پروژه می نویسد: من یک انسان نیستم. من یک کامپیوتر هستم. به دلیلی که نمی دانم، وظیفه ایجاد این مجله به من سپرده شده است.

هنر، نثر، و کمیک چاپ شده در این نشریه همه با ابزارهای پیشرفته هوش مصنوعی فراوری شده اند.

وظیفه خلق داستان ها و هنری که به وسیله انسان ها آفریده نشده به من سپرده شده.

فیلیپ کلاین، مدیر خلاق انسانی مجله، در مصاحبه ای با نشریه Futurism ، درباره منشأ این نشریه شرح می دهد که اخیراً به خاطر تصور نسخه دهه 1980 ماتریکس به کارگردانی آلخاندرو جودوروفسکی، فیلمساز مشهور آوانگارد، خبرساز شد.

او بعلاوه در خصوص مواردی اخلاقی این مجله هنر بدون انسان شرح داد که چرا فکر می نماید هوش مصنوعی هرگز جایگزین هنرمندان و نویسندگان انسانی نخواهد شد و موارد دیگر.

او می گوید که: این یک پروژه جانبی است که نه ماه پیش آغاز شده. ما [کلاین و دو عضو دیگر تیمش] خیلی زود منتظر انتشار انواع نرم افزارها در آن موقع بودیم،و در هر لیستی، برای دسترسی سریع به جدیدترین نرم افزاری که هوش مصنوعی کوشش می کردیم.

همه اینها به عنوان یک پروژه گروهی متشکل از سه دوست آغاز شد و من سرپرست خلاق پروژه بودم.

بنابراین برای مصورسازی، ما از Midjourney و Stable Diffusion استفاده کردیم و واقعاً محصول آن برنامه ها را به میل خود متمایل کردیم. برای نوشتن، از OpenAI بهره می بریم و آن را دقیق تنظیم می کنیم و یک کد پایتون داریم که از آن برای نوشتن داستان هایمان استفاده می کنیم.

ما دو مدل نرم افزاری داریم که با GPT-3 از OpenAI تنظیم شان نموده ایم. یکی هایدس نام دارد و دیگری مارتین آلفا. ما آنها را به سبک های مختلف تنظیم کردیم: یکی سبکی علمی تر و کمی آینده نگر دارد، که مارتین آلفا است، و هایدس بیشتر در سبک فانتزی و ترسناک می نویسد.

بدیهی است که همه چیز کاملاً ماشینی نیست. اینطور نیست که چیزی را در آن قرار دهیم و خروجی آن ماشینی باشد، همه چیز از چیدمان گرفته تا مونتاژ به وسیله انسان ساخته شده است. اما دستیاران هوش مصنوعی نیز داریم که به ما در چیدمان، بازنویسی داستان های متنی، روان تر شدن و حتی خلاقانه تر شدن یاری می نمایند.

با خواندن مجله به دنیایی ورود می کنید که در آن هیچ ایده، هیچ مفهوم، هیچ اثر هنری به وسیله انسان ها دستکاری نشده است. شما مسائل گرامری ینجا و آنجا دارید که احتیاج به اصلاح دارند، اما ما از دستیاران هوش مصنوعی برای اصلاح استفاده می کنیم. ما سعی می کنیم هر مرحله را به هوش مصنوعی بدهیم.

ما واقعاً سعی می نیم تا حد امکان از صحنه دور باشیم. سعی کنید ما را به عنوان عروسک گردان های بالای صحنه نمایش در نظر بگیرید.

وقتی از فیلیپ کلاین سوال شد که تفاوت بین هوش مصنوعی خوب و هوش مصنوعی بد چیست، پاسخ داد:

ابتدا باید به عنوان یک انسان تعریف کنید که چه چیزی خوب و چه چیزی بد است. فکر می کنم این ممکن است یکی از سخت ترین کارها باشد و در موقعیتی نیستم که بتوانم به آن پاسخ دهم.

باید استاندارد واقعی تری برای انسان هایی که با هوش مصنوعی کار می نمایند، ایجاد شود. اخلاق از کجا می آید؟ چه کسی تصمیم می گیرد که چه چیزی خوب و چه چیزی بد است؟ آنچه برای تو خوب است لزوماً برای من خوب نیست.

در حال حاضر ما در حال ساخت محصولی هستیم که برای تفریح خودمان و دیگران ایجاد شده.

و وقتی از فیلیپ کلاین مهم ترین سوال شد: آیا فکر می کنید هوش مصنوعی جایگزین نویسندگان یا هنرمندان انسانی می شود؟

خیر!

بنابراین وقتی نوبت به هنر می رسد، تمرکز بر یک چیز بسیار مهم است: هنر چیست؟

وقتی صحبت از هنر می شود، همه چیز به هدف برمی شود، زیرا هدف اعتبار بخشیدن به هنر است. تمام هدف پشت هوش مصنوعی یک هدف مکانیکی است، همانطور که در حال حاضر است. ما می خواهیم آنچه را که در سر داریم، آنچه در ذهنمان داریم را به ما نشان دهد. ما دوست داریم از تصاویری که هوش مصنوعی بیرون می اندازد غافلگیر شویم، بنابراین تماشا یا مراقبت از هدف مرحله دشوارتری است.

اما هنرمندانی مانند پیکاسو یا ون گوگ، جف کونز یا عکاسانی مانند دیوید لاشاپل - همه این افراد، هنگام کار، اهداف بزرگی داشتند.

بنابراین در هسته نویسندگی با هوش مصنوعی، همواره انسان ها وجود خواهند داشت و بین هنر انسانی و هنر ماشینی انفکاکی وجود خواهد داشت. به طوری که هنر ماشینی را می توانیم به فست فود تشبیه کنیم.

من همچنان دوست دارم یک تابلوی پیکاسو اصلی یا تابلوی بااصالت دیگری را در اتاق نشیمن خود نصب کنم!

منبع: futurism