چرا در باران لیز میخوریم؟ پدیده آب سواری چیست؟
به گزارش سرگرمی تفریحی، وبسایت کار: هنگامی که باران شدیدی می بارد، یا زمان کمی از بارش باران گذشته، لایه ای از آب سطح جاده را می پوشاند. در این زمان اگر سرعت حرکت خودرو بالا باشد و آج لاستیک ها هم کمتر از میزانی باشد که که آب بتواند از زیر آن و لابه لای آن ها بگذرد، لاستیک ها نمی توانند همه آب را کنار بزنند، پس میزانی از آب روی سطح جاده در جلوی لاستیک جمع خواهد شد و در مقابل حرکت لاستیک ها مقاومت ایجاد می نماید، در این صورت شرایطی ایجاد می گردد که لاستیک به صورت شناور بر روی میزان کمی آب سرخورده و بر روی جاده نخواهد چرخید. این شرایط را اصطلاحا آب سواری گوییم.
بروز پدیده آب سواری به متغیر های بسیاری از جمله وزن خودرو، اندازه و نوع لاستیک ها، اندازه کارکرد آنها، حجم بارندگی و آب جمع شده در خیابان و حتی جنس آسفالت مسیر بستگی دارد، اما به طور کلی، در یک جاده با آسفالت مناسب، در بارندگی معمولی و در صورتی که جاده استاندارد و با شیب عرضی مناسب باشد، با لاستیکی مناسب معمولا تا سرعت 90 کیلومتر هم شاهد آب سواری نخواهیم بود، اما در شرایط واقعی، احتمالا نه سطح جاده، نه کارکرد تایر ما و نه شرایط بارندگی، آنقدر با ما همکاری نخواهند کرد و شخصا با یکی از خودروهای داخلی، با سرعت 50 کیلومتر بر ساعت هم دچار آب سواری شده ام، بنابراین هرگز توصیه های رانندگی در باران را به شوخی نگیرید.
مهم نیست خودروی شما چه قیمتی دارد، یا چه سیستم های ایمنی....، به محض اینکه اندازه آب روی جاده بیشتر از عمق آج لاستیک گردد، احتمال بروز پدیده آب سواری برای شما وجود خواهد داشت.
آب سواری چه نشانه ها و تبعاتی دارد؟
با وقوع پدیده آب سواری، ناگهان متوجه ایجاد یک نیروی مقاوم در مقابل حرکت خودرو می شویم، بعلاوه سواری خودرو بسیار نرم خواهد شد، گاه اتومبیل به یک سمت منحرف شده و گاه به طور کامل فرمان پذیری اتومبیل به صفر می رسد. در این حالت هر واکنش شتاب زده ای از سوی راننده می تواند به انحراف خودرو از مسیر و بروز یک حادثه یاری کند.
این اتفاق احتمالا برای تعداد کمی از رانندگان ممکن است رخ بدهد، اما همواره درصد بالایی از همین تعداد کم منجر به بروز حادثه می شوند، چرا که بیشتر رانندگان آمادگی لازم برای کنترل خودرو در این شرایط را ندارند، در کنار این موضوع، بر خلاف سر خوردن ها در هوای برفی، در زمان بارش باران معمولا سرعت حرکت خودروها تفاوت کمی با زمان رانندگی در جاده ای کاملا خشک دارد و همین عامل، شدت انحراف و لیز خوردن خودروها را نسبت به زمان بارش برف دو چندان می نماید.
پس همواره به اندازه آب روی سطح جاده دقت کنید تا عوامل پدید آورنده این اتفاق را تشخیص داده و به منظور پیشگیری از این مشکل به اندازه کافی سرعت را کم کنید. ممکن است در یک پیچ متوجه شوید که مسیر حرکت خودرو اتومبیل تابع فرمان نیست.
راه دیگر تشخیص احتمال آب سواری، آنالیز رد لاستیک در آینه وسط خودرو است. همواره باید بتوانید خطوط به جای مانده از لاستیک های خودروی خود را در پشت سر مشاهده کنید، در صورت امکان سعی کنید بر روی خط ایجاد شده از طریق خودروی جلویی حرکت کنید (با حفظ فاصله طولی مناسب و ایمن)، با این کار شما اجازه داده اید چرخ های خودروی جلویی آب هارا جابجا نموده و کار تایرهای خودرو شما آسان تر گردد.
چه کنیم؟
همواره پیشگیری از درمان بهتر است، در این مورد هم برترین کار، جلوگیری از سر خوردن است، هرگز طوری برانیم که لیز بخوریم.
برترین راه جلوگیری از سررانندگی با سرعت کم است. یک راننده حرفه ای نرم و روان می راند تا هرگز در طول سفر، مسافران احساس ناخوشایندی نداشته باشند. برای حرفه ای بودن، در طول رانندگی از پیش برنامه ریزی کنید،با دقت نگاه کنید و به آرامی حرکت کنید.
از قلم نیاندازید سر خوردن هنگام لغزنده بودن جاده، اتفاق می افتد اما چه جاده لغزنده باشد چه نه، تنها علت سر خوردن، اشتباه راننده است. اما اگر دچار اشتباه شدیم و پدیده آب سواری رخ داد چگونه به شرایط نرمال بازگردیم؟
هنگامی که متوجه بی تعادلی و شناور شدن خودرو شدید، بدترین اتفاق ممکن از دست دادن اعتماد به نفس و کنترل خود و بعد ترمز گرفتن است، در چنین شرایطی باید منطقی و با حوصله عمل نموده و کوشش کنید تا کنترل حرکت خودرو را دوباره در دست گیرید، از هرگونه واکنش نشان دادن تند و شتاب زده خود داری کنید و تمام مراحلی که برای کنترل خودرو ضروری است را به آرامی و با طومانینه انجام دهید، در این مواقع سعی کنید با کم کردن گاز و نه با ترمز زدن، سرعت خودرو را کنترل کنید، بدانید که هرچه سرعتتان کمتر باشد، کار آسانتری در پیش دارید.
برای کنترل بیشتر سرخوردن ها و لغزیدن هایی که در سرعت های بالای 60-70 کیلومتر در ساعت رخ می دهند، فرمان دادن دقیق، بدون اتلاف وقت و حساب شده احتیاج است که انجام موفقیت آمیز این مهم، فراتر از توانایی بسیاری از رانندگان است.
در کل بیش فرمانی و کم فرمانی، دو نوع اصلی مسائل لغزندگی راه ها محسوب می شوند، برای کنترل بیش فرمانی، سعی کنید از انتقال بیشتر وزن خودرو به جلو خودداری کنید، و سعی کنید خودرو را از طریق فرمان دادن به سمت جهتی که عقب خودرو در حال لغزیدن است، کنترل کنید.
به عنوان مثال اگر عقب خودروی شما به سمت راست می لغزد شما هم چرخ ها را به طرف راست بچرخانید. اگر خودرو مستقیم حرکت می نماید شما هم فرمان را راست نگهدارید.
اما کار باری مقابله با کم فرمانی اندکی سخت تر است، زمانی که خودرو دچار کم فرمانی شد،تنها راهه چاره این است که سعی کنید وزن بیشتری بر روی محور جلوی خودرو منتقل کنید، برای این کار، ابتدا به آرامی پدال گاز را رها نموده و سپس در صورت احتیاج، خیلی آهسته بر پدال ترمز نیرو وارد کنید، در کل سعی کنید با بازی کردن با نیروی موتور(پدال گاز) چسبندگی را به چرخ های جلو خودرو بازگردانید(خودروهای دیفرانسیل جلو)، در مرحله بعد نیز آرام آرام فرمان را به سمت مسیر حرکتی خودرو (نه مسیر مطلوب) بچرخانید تا آرام آرام چسبندگی لازم به دست آید، فقط امیدوارم که فضا و زمان کافی برای این فرایند در اختیار داشته باشید .
دقت داشته باشید باید در تمام این لحظات آرامش و تمرکز خود را حفظ کنید، اندازه مورد احتیاج چرخاندن فرمان متناسب است با اینکه تا چه حد و با چه سرعتی عقب خودرو در حال لغزیدن است. یک لغزش جزئی، فقط اندکی حرکت فرمان لازم دارد.
باید در استفاده از پدال های ترمز و کلاچ دقت و وسواس زیادی صرف کنید، ترمز زدن ناگهانی می تواند موجب انتقال غلط وزن خودرو شده و شرایط را سخت تر کند.
بعلاوه دقت داشته باشید اغلب اوقات همزمان با اصلاح مسیر و بازگشت خودرو به مسیر درست، خودرو تمایل زیادی به انحراف دوباره از سمت مقابل خواهد داشت، بنابراین در لحظات آخر اندازه گردش فرمان را اصلاح نموده و آماده مقابله با انحراف بعدی نیز باشید.
بعلاوه در آن لحظات از تعویض دنده، گاز دادن ناگهانی و فشار زیاد بر پدال گاز نیز خودداری کنید. هنگامی که به پیچ ها نزدیک میشوید، طوری عمل کنید تا قبل از ورود به پیچ به سرعت مد نظر خود دست یافته باشید....
پ
منبع: برترین ها