پدیده های عجیب و غریبی که فقط در زمستان اتفاق می افتد! - سرگرمی تفریحی

ستون های نور

ستون های نور با رنگ های پاستلی و معلق در آسمان، اغلب با بشقاب پرنده ها اشتباه گرفته می شوند. کسانی که آن ها را در شب های یخ زده زمستانی مشاهده نموده اند، اغلب از زیبایی آن که به نظر می رسد کار موجودات فضایی یا نیروهای ماورایی باشد شگفت زده شده اند. با این حال علت علمی نسبتا ساده ای پشت این ستون های نور وجود دارد.

آن ها هم مثل همه هاله های نور صرفا انعکاس نور از تجمع میلیون ها کریستال یخی هستند که نور را به سمت چشمان شما بازتاب می نمایند. در شب های بسیار سرد و بدون باد، کریستال های یخی مسطح در ارتفاعات بالا به زمین نزدیک تر می شوند و نور چراغ های شهر و اتومبیل ها را بازتاب می نمایند، در نتیجه یک چشم انداز زیبای شبه فضایی از ستون های نور ایجاد می گردد. آن ها اغلب به رنگ همان چراغی هستند که نورش را بازتاب می نمایند به همین علت رنگ های متنوعی دارند. پدیده مشابهی هم زمانی که نور خورشید یا ماه در کریستال های یخ منعکس می گردد اتفاق می افتد و موجب تشکیل ستون های ماه و خورشید می گردد. تشکل های برفی

این پدیده های برفی زیبا شبیه میخ های تیز مرگبار هستند. ارتفاع بعضی از آن ها به 6 متر هم می رسد. از آنجا که هیچ ردی از برف در کنار این تشکل ها وجود ندارد، تماشا این تیغه ها که مانند چنگال از زمین بیرون آمده اند می تواند ترسناک باشد. آن ها از برف و یخ سخت شده در ارتفاعات بالای 4000 متر به وجود می آیند و می توانند در دره های کم عمق که برف عمیق تر است و پرتوهای خورشید قوی نیستند دیده گردد. باتوجه به فرآیند تصعید (تبدیل مستقیم برف به بخار) در بعضی قسمت ها که برف سریعتر تصعید می گردد، به طور تصادفی دندانه هایی ایجاد می نماید. به مرور زمان، رشته های بلندی از این تشکل های برفی ایجاد می گردد، اما گول ظاهر زیبای آن ها را نخورید، چون می توانند مانع بزرگی برای کوهنورد ان باشند.

توپ های یخی

ساکنان روستای دورافتاده ای در سیبری در سال 2016 با پدیده عجیبی در کنار ساحل روبرو شدند. قطر این توپ های غول پیکر از یک توپ تنیس تا یک متر متغیر بود و 18 کیلومتر از ساحل خلیج اوب را پوشانده بودند. به نظر می رسید که طبیعت برای جنگ با گلوله های برفی آماده می گردد. حتی بزرگان روستا نمی دانستند چه طور چنین اتفاقی افتاده است.

این توپ های یخی که به آن ها تخته سنگ های یخی هم می گویند از یخ های اسفنجی (مخلوط آب و کریستال های یخی) تشکیل شده اند. آب های خشن و بادهای قوی یخ ها را بار ها و بار ها می چرخانند تا توپ های کروی شکلی تشکیل شوند که در تماس با ماسه ها قهوه ای رنگ هم می شوند. امواج آرامتر باعث تخت و پنکیکی شدن این توپ های یخی می شوند. از آن جا که این گلوله ها تا 23 کیلوگرم وزن دارند، متاسفانه نمی گردد با آن ها برف بازی کرد.

آتشفشان های یخ

همه می دانند که آتشفشان چیست. نمایش باشکوه و زیبایی از قدرت طبیعت، این دریچه های آتشین پوسته زمین، گدازه های مذاب و گازهای کشنده را با فشار زیادی خارج می نمایند. اما نوعی از آتشفشان هم وجود دارد که یخ مذاب فوران می نماید.

آتشفشان های یخی شبیه آتشفشان های عادی هستند که در آن ها فشار زیر سطح موجب فورانی می گردد که هم ممکن است شدید باشد و هم به شکل جریان های ملایم. هرچند به جای فوران سنگ های آتشین، گازهای یخ زده آب، آمونیاک یا متان بیرون می ریزند. این آتشفشان ها در سال 2016 روی پولوتون کشف شدند اگرچه قبلا درسال 1989 در تریتون هم دیده شده بودند. آتشفشان های یخی می توانند بسیار بزرگ باشند، یکی از آن ها، 4 کیلومتر ارتفاع و 145 کیلومتر طول دارد.

طوفان برف همراه با رعدوبرق

این پدیده زمانی رخ می دهد که در طوفان برفی رعد و برق رخ دهد. شرایط باید کاملا مناسب باشد تا چنین چیزی اتفاق بیفتد. هوا باید به میزان کافی سرد باشد که برف بیاید، اما لایه هوای نزدیک زمین باید گرمتر از هوای بالای آن باشد. مانند یک طوفان تندری، هوای گرم و مرطوب به سمت بالا حرکت می نماید تا ستون های هوای ناپایدار ایجاد کند و سپس به شکل ابر تغلیظ گردد. هنگام طوفان های برفی معمولی برجستگی هایی به نام برج در ابر ایجاد می گردد، که نشان دهنده جریان هوای ناپایداری است که باعث بارندگی به شکل برف و تگرگ می گردد. وقتی این ذرات با هم برخورد می نمایند، رعد و برق ایجاد می گردد.

پنکیک یخی

نیلوفرهای آبی یخی و عجیب سطح رودخانه را با دایره هایی که تا سه متر قطر دارند می پوشاند و خال خالی می نمایند. این ورقه های مدور یخی شبیه پنکیک هایی هستند که تا 10 سانتیمتر ضخامت دارند. وقتی برفاب روی سطح آرام آب در دماهای زیر صفر جمع می گردد، ورقه های یخی به یکدیگر برخورد می نمایند و اشکال دایره ای با لبه های برجسته در اطرافشان تشکیل می دهند. در آب های آشفته اقیانوس، ورقه های پنکیکی به یکدیگر فشار وارد می نمایند و در نهایت به شکل یک صفحه یخی جامد درمی آیند. این پدیده زیبا و حیرت آور است و هرچند بیشتر در قطب جنوب دیده می گردد، اما اگر شرایط مساعد باشد در هر جای دیگری می تواند ایجاد گردد.

شبنم یخ زده

تعریف فرهنگ لغت قدیمی انگلیسی از hoarfrost شباهت به پرهای سفیدی از شبنم یخ زده تا ریش یک پیرمرد است. این ماده پرمانند می تواند درختان، برگ ها و بوته ها با یک لایه کریستال یخی بپوشاند و یک سرزمین عجایب زمستانی ایجاد کند. وقتی مولکول های بخار آب با برگ یا اشیای دیگری در دمای انجماد برخورد می نمایند چگالش اتفاق می افتد. چگالش (تبدیل مستقیم گاز به جامد) منجر به پوششی از کریستال های یخی پری می گردد. هرچه رطوبت هوا بیشتر باشد، این پوشش ضخیم تر است و الگوهای پیچیده تر و بزرگتری تشکیل می دهد.

چرخه قورباغه

هرچه روز ها کوتاه تر می گردد و دمای هوا تا زیر دمای انجماد کاهش می یابد، حیوانات مختلف سازگاری های دارند که به آن ها یاری می نماید از زمستان جان سالم به در ببرند. در حالی که خرس ها می خوابند و غاز ها به سمت جنوب پرواز می نمایند، قورباغه های درختی استراتژی جالب و منحصربفردی دارند. آن ها منجمد می شوند!

برخلاف بیشتر قورباغه ها که خودشان را زیر برکه های گلی عایق می نمایند، قورباغه های درختی در زمین پنهان می شوند. بستر برگ کمی گرما برایشان فراهم می نماید و بدنشان به سرعت خاموش می گردد. ضربان قلب متوقف می گردد، اندام ها از کار می افتند و خون منجمد می گردد. در سایر موجودات زنده، انجماد با از هم گسستن ساختار ظریف سلولی از طریق کریستال های یخ به بافت ها آسیب می زند. این سلول ها آب خود را از دست می دهند و دیگر قادر به کار نیستند.

قورباغه درختی با فراوری اندازه زیادی گلوکز که به عنوان ضدیخ عمل می نماید و انتقال آن به سلول هایش از این تهدید جلوگیری می نماید. سطح اوره هم افزایش می یابد و باعث حفاظت بیشتر می گردد. در حالی که سلول ها خودشان یخ نمی زنند، آب پوست، چشم و مولکول ها یخ می زند و قورباغه به شکل یک بلوک جامد درمی آید. هنگام بهار یخ حیوان از درون باز می گردد، قلب و شش ها فعالیت خود را آغار می نمایند و قورباغه به زندگی دوباره خود ادامه می دهد.

سوراخ آسمان

به نظر می رسد یک مشت غول پیکر ابر ها را شکافته و یک حفره بزرگ در وسط آسمان ایجاد نموده است. سوراخ های آسمانی وقتی اتفاق می افتند که آب و هوا کاملا مناسب باشد. قطرات ریز آب در ابر ها باید در دمای زیر صفر باشند، اما آنقدر سرد نباشند که تبدیل به برف شوند. قطرات ابر به طور عادی یخ نمی زنند و به قطرات آب بسیار سرد تبدیل می شوند. در نهایت، بعضی از آن ها به یخ تبدیل می شوند و واکنش زنجیره ای یخ زدن بقیه بخار ها شروع می گردد. قطراتی که به یخ تبدیل نمی شوند تبخیر می شوند و حفره ای در وسط ابر ها ایجاد می گردد. تحقیقات نشان می دهد که عبور هواپیما باعث شروع فرآیند انجماد می گردد. وقتی هواپیما ها در میان ابر ها پرواز می نمایند، هوا سرد می گردد و قطرات ابر منجمد می شوند.

قندیل های یخی مرگ

این قندیل ها در اقیانوس تشکیل می شوند و به همان میزان که زیبا هستند مرگبارند. یخ دریایی در هوای بسیار سرد قطب شمال و جنوب تشکیل می گردد. نمکی که از یخ خارج می گردد شوری آب را بیشتر می نماید و دمای انجماد آن را کاهش می دهد. غلظت هم افزایش می یابد. این آب نمکی یخ نمی زند و در اعماق گرم تر اقیانوس فرو می رود و باعث می گردد آب های اطرافش یخ بزنند و قندیل های یخی ایجاد نمایند. آن ها شبیه کاکتوس های وارونه شیشه ای و فق العاده ظریف هستند و با کوچکترین برخورد آفتاب می شنمایند.

پ